Fiji: het hart van vriendelijkheid en zorgzaamheid

Mijn weekje op Fiji was in een opwelling besloten en geboekt, net zoals cycloon Winston in een opwelling besloot om van koers te veranderen en over de eilanden raasde en daar veel schade heeft aangebracht. Ik arriveerde twee dagen later dan Winston op de eilanden en dat zorgde ervoor dat Fiji niet zoals uit de folders was. Het was bijzonder en prachtig op een andere manier en ik had het zeker niet willen missen.

In mijn laatse stop in Nieuw Zeeland kwam ik erachter dat de cycloon die over Fiji raasde flink had huisgehouden dus een telefoontje naar het reisbueau om te vragen hoe het er voor stond kon geen kwaad. Deze wist mij te vertellen dat het allemaal wel meeviel en waar ik heen ging het geen problemen moest opleveren.... Daar ga je dan maar vanuit want deze mensen doen hun werk en ze weten waar ze het over hebben. Ondertussen had ik een berichtje gekregen over dat Andy vermist was, met hem ben ik op surfkamp geweest en twee weken Sydney doorgebracht omdat we toevallig in het zelfde hostel zaten. Hij was naar Fiji gegaan voor de cycloon en familie en vrienden hadden nu niks meer van hem gehoord. Natuurlijk ging ik navraag doen zoveel ik kon en hopen dat ik iets over hem te weten kon komen.
Het vliegtuig op weg naar Nadi was niet volgeboekt, veel mensen hadden hun vakantie afgezet. Ik was nog steeds positief maar wel met in mijn achterhoofd dat het misschien toch anders zou zijn dat het reisbureau vertelde. En dat vermoeden bleek te kloppen toen ik werd opgewacht door twee mensen van Awesome Adventures waarmee ik alles moest regelen. Alle eilanden waren nog dicht en de resorts hadden veel schade opgelopen en waren nog niet klaar om open te gaan. Ik werd bij het hotel afgezet en vanuit daar werden we verder op de hoogte gehouden. De weg ernaartoe was erg triest. Bomen die ontworteld op de weg lagen, borden langs de weg waren overal en nergens heen geslingerd, huizen zonder daken, winkels die de hele voorgevel als ingang hadden. En dan nog te bedenken dat hier de schade meeviel dus dat heel veel mensen geen huis meer hebben en familieleden kwijt zijn geraakt.
Het hotel zat vol met toeristen die zaten te wachten op informatie over hoe en wat. Uiteindelijk kwamen er twee mensen van de organisatie met het bericht dat de volgende dag een aantal van de resort open gingen dus dat de boot voor het eerst weer vaart om mensen af te zetten.
Het resort waar ik mijn eerste 4 dagen verbleef is 4 uur varen van het het vaste land. De avond ervoor had het flink gestormd en de elektriciteit was uitgevallen en de gangen waren vol met water volgelopen. De naweeën van de cycloon waren goed voelbaar. De bootrit was een ramp. Golven van 3 a 4 meter hoog sloegen tegen en over de boot. De golven waren zo krachtig dat ik uit me stoel geslingerd werd en doorweekt op de grond terecht kwam. Ook kwam er een vrouw met stukken van het sanitiar in haar hand uit het toilet op de grond terecht. De rest van de rit heb ik me moeten concentreren dat ik ook nog niet alles onder ging kotsen. Welkom op het mooie Fiji, genieten van al het moois en de rust. Nou, het voelde alles behalve dat.
Al die nare gedachten die ik had verdwenen toen ik aankwam op het eiland. Samen met een andere vrouwe stapte ik van de boot in een klein bootje. De familie stond ons op te wachten met gitaren en bloemen en zongen een mooi lied. Wij waren de eerste toeristen die na de cycloon op het eiland kwamen en ze waren heel erg blij om ons te zien. We kregen een heerlijke kokosrijstschotel en na de heftige boottocht had ik echt wel trek gekregen. Tijdens mij lunch tikte er iemand op mijn schouder en daar stond Andy. Ik was zo blij om hem te zien en dat er niks aan de hand was. Wel heel toevallig dat ik hem daar tegen kwam. Hij heeft samen met de familie in een klein hutje gescholen voor de cycloon, de meest bizarre ervaring ooit vertelde hij.

Wat voor mij deze week erg bijzonder maakte zijn de verhalen van de mensen hier. Hartverscheurend om aan te horen maar de mensen zijn zo blij dat je wilt luisteren. Hieronder een aantal verhalen.

Het resort was beschadigd en ook het theehuis van het 'theevrouwtje' was verwoest. Ze maakte vers gebakken cake en zelfgemaakte limonade. Elke dag ging ik langs en at daar de overheerlijke cake en dronk de verfrissende limonade. Op de betonnen grond moest ik zitten omdat de rest verwoest was. In een simpel oventje naast het gebouw wat er nog van over was stond zij te bakken. Zo bijzonder om te zien hoe erg deze mensen voor je klaar staan en dan hun eigen zorgen aan de kant zetten om jou de beste tijd op het eiland te geven. Het enige wat wij als toeristen kunnen doen is dit mooie eiland blijven bezoeken zodat ze met het geld weer hun leven letterlijk kunnen opbouwen.

In het dorp is er een huis verwoest en de vader van het gezin wil dolgraag een nieuw huis opbouwen. Voor het huis heeft hij platen nodig en deze kosten 200 dollar per stuk. Het salaris van deze man zorgt ervoor dat hij 15 jaar moet werken om alle platen te kunnen kopen om zijn huis weer opgebouwd te krijgen.

Tijdens de cycloon probeerde een vader beschutting te zoeken, hij pakte zijn zoon op van negen maanden en droeg het op zijn schouders en ging zo snel als hij kon naar een beschutte plek. Een rukwind nam zijn kind mee en heeft het niet meer terug kunnen vinden.

Deze verhalen bezorgden mij kippenvel en tranen in mijn ogen. En opnieuw nu ik het voor jullie opschrijf. Het is zo anders nu je het hoort uit eerste hand en niet van het journaal, internet of de kranten.

Ik ben naar de eerste kerkdienst geweest in het dorp om daar een donatie te doen. Bijzonder om het dorp te zien. De hele dienst werd er in Fiji gesproken dus ik kon er niet veel van verstaan. Het was de eerste kerkdienst na de cycloon en veel mensen waren in tranen. Ik deed mijn donatie in het bakje en ik zag het 'theevrouwtje' zitten, ze pakte mijn hand en bedankte me voor het geld wat ik had gegeven. Ze wist dat ik aan het reizen was en ze zei tegen mij dat ze voor mij ging bidden om te zorgen dat ik mijn reis veilig kon afmaken.

Dit bewijst dat de harten van deze mensen groter en sterker zijn dan elke andere cycloon ooit zal zijn.