Rainbow Beach: The Fraser Island trip
Door: Dirja
Blijf op de hoogte en volg Dirja
25 September 2015 | Australië, Rainbow Beach
De 3-daagse 4WD tour op Fraser Island!!
In Rainbow Beach verbleef ik een hostel waaruit de tour naar Fraser Island startte. Afgelopen maandag hadden we de briefing. We kregen informatie over hoe de trip zou gaan verlopen, de camping en de 4wd auto. Ook kregen we onze groepjes te horen met wie we deze dagen in de auto zaten. We hadden een gezellige groep van 32 man. Na een voorstelronde en wat gezellig gekletst te hebben gingen we op tijd naar bed. Om 7.00 uur moesten we klaar zijn en aanwezig zijn bij het pannenkoekenontbijt.
Tijd om te gaan! Met een Toyota Landcruiser gingen we op pad. In onze groep zaten maar drie mensen die konden rijden (waaronder ik) dus de eerste dag zaten we bij de gids in de auto. De andere dagen konden we dan het rijden verdelen. Met de auto op de ferry en op naar Fraser Island! We hadden zo geluk met het weer! Op het strand aangekomen werden we gelijk verrast door twee walvissen dicht bij de kust, ze waren met hun vinnen op het water aan het slaan, nou een beter welkom kon ik niet bedenken ;-). Na 2 uurtjes crossen over het strand, kwamen we bij Lake Mckenzie. Hier konden we lekker zwemmen, aangezien we drie dagen niet kunnen douchen is het wel fijn dat we af en toe het water in kunnen. In de zee zwemmen is hier geen optie. Het meer was zo helder, ik heb het nog nooit zo helder gezien. Blauwe lucht, kraakhelder water en wit zand, echt een Bounty strand. Heerlijk om hier met de groep een paar uurtjes door te brengen. De GoPro camera's kwamen tevoorschijn en alles werd vastgelegd. Na drie uurtjes was helaas weer tijd om te gaan. We moesten weer twee uurtjes rijden voordat we op het kampterrein kwamen. De gids ging terug naar zijn verblijfplaats op de camping en wij hadden de tenten, de "keuken" en het kampvuur voor onszelf. Voor het avondeten hadden we noodles met groenten, kip en sojasaus. Op zo kamp kom je er snel achter wie wel wat doet en wie niet. Wij hadden in onze groep twee Duitse meisjes die graag onder alles uit wilden komen maar wel veel te veel eten opschepte en geen rekening met de anderen hielden. Ze vonden het lastig om ons te verstaan omdat ze niet zo goed Engels konden. Nou voor afwassen hoef je Engels te spreken. Gelukkig snapte ze de hint dat er nog vuile pannen op het gasstel stonden. Helaas zijn er met dit soort dagen altijd mensen die denken dat alles wel gedaan wordt.
Ik was het alweer snel vergeten toen we rondom het kampvuur zaten. Gezellig met ze allen gekletst en we gingen met een groepje naar het strand. Het was een heldere nacht en heel erg donker. Als je op het strand staat kan je de Melkweg zien werd er ons verteld tijdens de briefing. Nou, dat wilde ik wel zien. Met een heel groepje liepen we naar het strand, je moest wel oppassen voor de Dingo's. Voordat je het hek uitging moest je een Dingostick meenemen voor het geval dat je aangevallen werd. Ik kneep hem wel even op weg naar het strand. Op het strand aangekomen (geen Dingo's gelukkig) was het schitterend, al de sterren zag je zo goed. En inderdaad, de Melkweg!!! Bijzonder om dat te kunnen zien, wat een bofkont ben ik toch. Wat is een wereldreis toch educatief, ik kan het iedereen aanraden!
De groep bleef nog op het strand om een drankspelletje te doen, maar ik besloot terug te gaan naar het kamp. Samen met een Engelse jongen liep ik terug. Met twee personen en geen Dingo stick meer bij me was het toch wel extra spannend. Hij pestte me natuurlijk en liet me een paar keer schrikken op de weg terug. Ik wist dat hij bang voor spinnen was dus dat kwam goed uit om hem terug te pakken... Bij het kampvuur hebben we gezellig gekletst. Heel leuk om zoveel verschillende mensen te leren kennen die dezelfde passie hebben voor reizen en dingen van de wereld te zien. 20 muggenbeten later was het tijd om naar mijn tent te gaan. Er zijn veel ratten op de kampeerplek dus al het voedsel moest in de auto blijven. Anders bijten ze door je tent heen om bij het voedsel te kunnen. Ik lag nog geen uur in me slaapzak en ik hoorde de ratten om en over me tent heen lopen. Ik hoorde het getrappel van hun poten. Kan ik eerst maar gewoon in slaap vallen dacht ik...Gelukkig was dat het geval totdat ik na 2 uur wakker schrok van het geluid van de ratten, ze piepte en ik zag de schaduwen van de ratten in me tent. Slaapzak over me hoofd zodat ik niks meer kon zien en kon horen. Dit werd een lange nacht. Na een kort nachtje stond ik om 7 uur op om te ontbijten en even rustig bij te komen. Ik was weer wat muggenbeten rijker, alleen het bleef niet bij bulten maar het werden grote schijven. Waarschijnlijk had ik een mug in me slaapzak, ik heb zelfs 6 muggenbeten onder me voet!
Tijd om naar de volgende spot te gaan op het eiland, de Champagne pools. Dit zijn natuurlijke kleine pools van rotsen en door de hoge golven komt er elke keer water in. Lekker fris om even wakker te worden. Hierin zwemmen ook kleine zebravissen met zwart/gele strepen.
De volgende spot was Indian Head. Een grote rots waarvan je haaien, roggen en walvissen kan zien. Helaas was het water te ruig om de haaien en roggen te zien. Maar ach, ik heb nog tijd genoeg.. Wel weer walvissen gezien!
Het was mijn beurt om te rijden. Ik met me 1.63 in dit grote voertuig, ik voelde me wel erg stoer. Het was wel even wennen omdat het schakelen en het stuur aan de ander kant is. Het eerste stuk ging het goed omdat de auto nog meewerkte. Het tweede gedeelte door het zachte zand waar het belangrijk is om te blijven rijden zodat je niet vast komt te zitten ging iets minder goed. De motor van de auto stopte er opeens mee en ik zat vast in het zachte zand en het werd ondertussen hoog water. Golven sloegen tegen de auto. Natuurlijk moet dit mij weer overkomen..... Via de walkie talkie liet ik weten dat de auto niet meer wilde starten. De gids moest erg hard lachen en vertelde dat hij dit probleem ook al gister met de auto had en dat het niet aan mij lag. Dit was het lastigste gedeelte van de trip. Een beetje spanning mocht wel gebeuren tijdens de trip zei hij. Met startkabels kreeg hij de auto weer aan de praat. Het was tijd om te wisselen van chauffeur, ik had genoeg door het zachte zand gereden, het is net alsof je door de sneeuw rijdt. Het was erg vermoeiend omdat je je erg moet concentreren maar het was een geweldige ervaring om met zo grote truck door het zand te rijden. Het laatste wat we vandaag gingen bekijken was het Maheno scheepswrak. Dit scheepswrak spoelde in 1935 aan en werd in de Tweede Wereldoorlog gebruikt voor oefenbombardementen van de RAAF (luchtmacht van Australië). Het is nu een verroest stuk geraamte wat in de branding van de zee ligt.
Ondertussen was het alweer het einde van de middag en het begon koud te worden. Terug op het kamp werd het kampvuur gemaakt en er werd gekookt. Na het eten gingen we lekker marsmallows warm maken in het vuur. Een Aboriginal bewoner van het eiland kwam ons verhalen vertellen en gaf een demonstratie met zijn didgeridoo. Mooi om iemand van het eiland zelf te horen vertellen hoe het hier allemaal gaat. Hij liet wel erg doorschemeren dat hij niet erg blij was met de regels van de overheid over dit eiland. We bedankte hem voor zijn komst en hij was blij dat hij zijn verhaal met ons kon delen.
Deze avond ging ik vroeg naar bed want ik was erg moe geworden van alle indrukken en gebeurtenissen in combinatie met te weinig slaap. Dit was de laatste nacht in de tent. Gelukkig deze avond geen ratten en ik kon lekker doorslapen.
De volgende morgen om 7.00 uur werden we gewekt door de gids want het kamp moest schoongemaakt en opgeruimd worden. Na alles opgeruimd te hebben gingen we naar Eli Creek. Een natuurlijke stroomversnelling waar je in kan zwemmen en het kan drinken omdat het zo schoon is. Terug bij de auto werden we verrast door twee Dingo's. Ze kwamen erg dichtbij dus we bleven als groep goed bij elkaar. Ze zien er als een hond uit maar lijken ook op een hyena. Zo lief zijn ze dus helemaal niet. Omdat ze zo dichtbij kwamen heb ik mooie foto's kunnen maken. Een mooie afsluiting van deze bijzondere trip! Moe en voldaan kwamen we terug bij ons hostel. Uitrusten kon nog even niet want ik moest me was doen en me spullen ompakken omdat ik de volgende vertrek naar het volgende plaatsje. Om 21.00 viel ik als een blok in slaap.
Dit was 1 van de trips om nooit te vergeten maar er komen er zeker nog meer bij. In het volgende plaatsje Town Of 1770 ga ik een castaway survival trip doen. Met een klein watervliegtuig ga je naar een eiland en verblijf je drie dagen. Ik ben erg benieuwd. In die dagen ben ik weer even out of order maar daarna hoop ik weer een mooi verhaal te kunnen schrijven!!
Tot snel weer!
In Rainbow Beach verbleef ik een hostel waaruit de tour naar Fraser Island startte. Afgelopen maandag hadden we de briefing. We kregen informatie over hoe de trip zou gaan verlopen, de camping en de 4wd auto. Ook kregen we onze groepjes te horen met wie we deze dagen in de auto zaten. We hadden een gezellige groep van 32 man. Na een voorstelronde en wat gezellig gekletst te hebben gingen we op tijd naar bed. Om 7.00 uur moesten we klaar zijn en aanwezig zijn bij het pannenkoekenontbijt.
Tijd om te gaan! Met een Toyota Landcruiser gingen we op pad. In onze groep zaten maar drie mensen die konden rijden (waaronder ik) dus de eerste dag zaten we bij de gids in de auto. De andere dagen konden we dan het rijden verdelen. Met de auto op de ferry en op naar Fraser Island! We hadden zo geluk met het weer! Op het strand aangekomen werden we gelijk verrast door twee walvissen dicht bij de kust, ze waren met hun vinnen op het water aan het slaan, nou een beter welkom kon ik niet bedenken ;-). Na 2 uurtjes crossen over het strand, kwamen we bij Lake Mckenzie. Hier konden we lekker zwemmen, aangezien we drie dagen niet kunnen douchen is het wel fijn dat we af en toe het water in kunnen. In de zee zwemmen is hier geen optie. Het meer was zo helder, ik heb het nog nooit zo helder gezien. Blauwe lucht, kraakhelder water en wit zand, echt een Bounty strand. Heerlijk om hier met de groep een paar uurtjes door te brengen. De GoPro camera's kwamen tevoorschijn en alles werd vastgelegd. Na drie uurtjes was helaas weer tijd om te gaan. We moesten weer twee uurtjes rijden voordat we op het kampterrein kwamen. De gids ging terug naar zijn verblijfplaats op de camping en wij hadden de tenten, de "keuken" en het kampvuur voor onszelf. Voor het avondeten hadden we noodles met groenten, kip en sojasaus. Op zo kamp kom je er snel achter wie wel wat doet en wie niet. Wij hadden in onze groep twee Duitse meisjes die graag onder alles uit wilden komen maar wel veel te veel eten opschepte en geen rekening met de anderen hielden. Ze vonden het lastig om ons te verstaan omdat ze niet zo goed Engels konden. Nou voor afwassen hoef je Engels te spreken. Gelukkig snapte ze de hint dat er nog vuile pannen op het gasstel stonden. Helaas zijn er met dit soort dagen altijd mensen die denken dat alles wel gedaan wordt.
Ik was het alweer snel vergeten toen we rondom het kampvuur zaten. Gezellig met ze allen gekletst en we gingen met een groepje naar het strand. Het was een heldere nacht en heel erg donker. Als je op het strand staat kan je de Melkweg zien werd er ons verteld tijdens de briefing. Nou, dat wilde ik wel zien. Met een heel groepje liepen we naar het strand, je moest wel oppassen voor de Dingo's. Voordat je het hek uitging moest je een Dingostick meenemen voor het geval dat je aangevallen werd. Ik kneep hem wel even op weg naar het strand. Op het strand aangekomen (geen Dingo's gelukkig) was het schitterend, al de sterren zag je zo goed. En inderdaad, de Melkweg!!! Bijzonder om dat te kunnen zien, wat een bofkont ben ik toch. Wat is een wereldreis toch educatief, ik kan het iedereen aanraden!
De groep bleef nog op het strand om een drankspelletje te doen, maar ik besloot terug te gaan naar het kamp. Samen met een Engelse jongen liep ik terug. Met twee personen en geen Dingo stick meer bij me was het toch wel extra spannend. Hij pestte me natuurlijk en liet me een paar keer schrikken op de weg terug. Ik wist dat hij bang voor spinnen was dus dat kwam goed uit om hem terug te pakken... Bij het kampvuur hebben we gezellig gekletst. Heel leuk om zoveel verschillende mensen te leren kennen die dezelfde passie hebben voor reizen en dingen van de wereld te zien. 20 muggenbeten later was het tijd om naar mijn tent te gaan. Er zijn veel ratten op de kampeerplek dus al het voedsel moest in de auto blijven. Anders bijten ze door je tent heen om bij het voedsel te kunnen. Ik lag nog geen uur in me slaapzak en ik hoorde de ratten om en over me tent heen lopen. Ik hoorde het getrappel van hun poten. Kan ik eerst maar gewoon in slaap vallen dacht ik...Gelukkig was dat het geval totdat ik na 2 uur wakker schrok van het geluid van de ratten, ze piepte en ik zag de schaduwen van de ratten in me tent. Slaapzak over me hoofd zodat ik niks meer kon zien en kon horen. Dit werd een lange nacht. Na een kort nachtje stond ik om 7 uur op om te ontbijten en even rustig bij te komen. Ik was weer wat muggenbeten rijker, alleen het bleef niet bij bulten maar het werden grote schijven. Waarschijnlijk had ik een mug in me slaapzak, ik heb zelfs 6 muggenbeten onder me voet!
Tijd om naar de volgende spot te gaan op het eiland, de Champagne pools. Dit zijn natuurlijke kleine pools van rotsen en door de hoge golven komt er elke keer water in. Lekker fris om even wakker te worden. Hierin zwemmen ook kleine zebravissen met zwart/gele strepen.
De volgende spot was Indian Head. Een grote rots waarvan je haaien, roggen en walvissen kan zien. Helaas was het water te ruig om de haaien en roggen te zien. Maar ach, ik heb nog tijd genoeg.. Wel weer walvissen gezien!
Het was mijn beurt om te rijden. Ik met me 1.63 in dit grote voertuig, ik voelde me wel erg stoer. Het was wel even wennen omdat het schakelen en het stuur aan de ander kant is. Het eerste stuk ging het goed omdat de auto nog meewerkte. Het tweede gedeelte door het zachte zand waar het belangrijk is om te blijven rijden zodat je niet vast komt te zitten ging iets minder goed. De motor van de auto stopte er opeens mee en ik zat vast in het zachte zand en het werd ondertussen hoog water. Golven sloegen tegen de auto. Natuurlijk moet dit mij weer overkomen..... Via de walkie talkie liet ik weten dat de auto niet meer wilde starten. De gids moest erg hard lachen en vertelde dat hij dit probleem ook al gister met de auto had en dat het niet aan mij lag. Dit was het lastigste gedeelte van de trip. Een beetje spanning mocht wel gebeuren tijdens de trip zei hij. Met startkabels kreeg hij de auto weer aan de praat. Het was tijd om te wisselen van chauffeur, ik had genoeg door het zachte zand gereden, het is net alsof je door de sneeuw rijdt. Het was erg vermoeiend omdat je je erg moet concentreren maar het was een geweldige ervaring om met zo grote truck door het zand te rijden. Het laatste wat we vandaag gingen bekijken was het Maheno scheepswrak. Dit scheepswrak spoelde in 1935 aan en werd in de Tweede Wereldoorlog gebruikt voor oefenbombardementen van de RAAF (luchtmacht van Australië). Het is nu een verroest stuk geraamte wat in de branding van de zee ligt.
Ondertussen was het alweer het einde van de middag en het begon koud te worden. Terug op het kamp werd het kampvuur gemaakt en er werd gekookt. Na het eten gingen we lekker marsmallows warm maken in het vuur. Een Aboriginal bewoner van het eiland kwam ons verhalen vertellen en gaf een demonstratie met zijn didgeridoo. Mooi om iemand van het eiland zelf te horen vertellen hoe het hier allemaal gaat. Hij liet wel erg doorschemeren dat hij niet erg blij was met de regels van de overheid over dit eiland. We bedankte hem voor zijn komst en hij was blij dat hij zijn verhaal met ons kon delen.
Deze avond ging ik vroeg naar bed want ik was erg moe geworden van alle indrukken en gebeurtenissen in combinatie met te weinig slaap. Dit was de laatste nacht in de tent. Gelukkig deze avond geen ratten en ik kon lekker doorslapen.
De volgende morgen om 7.00 uur werden we gewekt door de gids want het kamp moest schoongemaakt en opgeruimd worden. Na alles opgeruimd te hebben gingen we naar Eli Creek. Een natuurlijke stroomversnelling waar je in kan zwemmen en het kan drinken omdat het zo schoon is. Terug bij de auto werden we verrast door twee Dingo's. Ze kwamen erg dichtbij dus we bleven als groep goed bij elkaar. Ze zien er als een hond uit maar lijken ook op een hyena. Zo lief zijn ze dus helemaal niet. Omdat ze zo dichtbij kwamen heb ik mooie foto's kunnen maken. Een mooie afsluiting van deze bijzondere trip! Moe en voldaan kwamen we terug bij ons hostel. Uitrusten kon nog even niet want ik moest me was doen en me spullen ompakken omdat ik de volgende vertrek naar het volgende plaatsje. Om 21.00 viel ik als een blok in slaap.
Dit was 1 van de trips om nooit te vergeten maar er komen er zeker nog meer bij. In het volgende plaatsje Town Of 1770 ga ik een castaway survival trip doen. Met een klein watervliegtuig ga je naar een eiland en verblijf je drie dagen. Ik ben erg benieuwd. In die dagen ben ik weer even out of order maar daarna hoop ik weer een mooi verhaal te kunnen schrijven!!
Tot snel weer!
-
25 September 2015 - 07:39
Mirjam:
Heerlijk je reisverslagen Dirja! -
25 September 2015 - 09:45
Meike:
Tsjees Dirja,
Tough cookie in je 4WD!!!
Op naar je volgende avontuur!
Fijn weekend en liefs,
Meike -
25 September 2015 - 13:47
Petra V. Duijn:
Jeetje Dir, wat een leuke verhalen.
Je zal nog heel wat gave avonturen beleven. Ben alweer benieuwd naar je volgende verslag
-
25 September 2015 - 16:23
Yvonne:
Hey Dirja wat maak je toch mooie en spannende dingen mee. Die ratten, ieeeek!
Ik ben ook erg benieuwd naar je cast away avontuur. Leuk om te lezen dat je zo geniet. Yvonne x -
25 September 2015 - 21:51
Jetty:
Lieve Dirja, wat ben je toch een lekker stoer wijf. Zie je al helemaal zitten in zo'n grote 4WD.
Ook stoer dat je zo rustig bleef in je tentje met al die enge ratten. Brrrrrrrr, moet er niet aan denken. Geweldig wat jij allemaal mee maakt. Genieten!!! Knuffel, Jetty -
25 September 2015 - 22:29
Patricia:
Wow, wat cool wat je weer hebt mee gemaakt. Echt supergaaf!! Die ratten wel wat minder, bleeh. Stoer van he dat je rustig bleef. Geniet lekker verder! Dikke knuffel -
26 September 2015 - 13:19
Nicoline:
Geweldig om je reisverslagen te lezen! Het is soms net een spannend boek.Knuffel nicoline -
26 September 2015 - 15:24
Anja:
Hoi Dirja
Wat gaaf weer om te lezen allemaal...,super leuk dat je jou belevenissen zo deelt ,[je bent je beroep mis gelopen,je hebt echt schrijftalent hoor] ...en mij kreeg je heel eerlijk die tent niet meer in jak...
Hier alles goed ,wat minder spannende dingen dan bij jou in ieder geval ...weinig naar de yoga geweest door allerlei omstandigheden ...gister Sarah geworden pfffff , ze hadden goed uitgepakt vooral in de voortuin heremetiet...afijn, dat hebben we ook weer achter de rug , wel een hele leuke dag gehad .
Maandag met mijn dochter naar Lissabon voor 4 dagen ,erg veel zin in ,alleen heb ik weer gezinsuitbreiding naast mijn 4 katten en 2 paarden heb ik nu ook een hondenpup zo.n leuk mannetje, maar echt nog een baby dus je handen aan vol ...maar wel erg leuk weer en genieten van zo,n hummel.
Nou ...ik kijk weer uit na je volgende reisverhaal..
Geniet van alles..
Liefs van Anja -
27 September 2015 - 09:25
Mieke En Ruud:
Heerlijk even je verhaal lezen (geen dozen inpakken :-)). Wat een leuke trip en we kijken uit naar het volgende verhaal. Geniet er van
Groetjes Mieke en Ruud -
05 Oktober 2015 - 20:42
Jan En Dieuwke:
Hoi Dirja,
Wij zijn net terug van een tochtje met onze boot naar Vlieland en dát vonden wij al spannend!.
Geweldig wat je allemaal mee maakt en doet en daarmee ook leert.
Wel heel fijn dat we je zo kunnen volgen.
Groetjes,
Jan en Dieuwke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
