Zuid-Oost Azië: Een gezellige chaos deel 2

Er is weer zoveel gebeurd, ik moet het snel met jullie delen voordat ik alles vergeet. Ondertussen ben ik al bijna een week in Vietnam dus ik ga jullie snel even bijpraten.
Lees hieronder mijn laatste deel van Thailand.

Pai, het gezellige hippiedorp.
Na de geweldige olifantentrip was het tijd om nog verder naar het Noorden te gaan, naar het plaatsje Pai. De weg naar Pai staat bekend om zijn 762 bochten, dus ik had al heel verstandig wat reisziekte pillen ingeslagen. Na drie uur bochten tellen kwamen Sarah en ik aan in Pai. Ik had al mijn hostel geboekt dus hopen dat er voor Sarah ook nog plek is. Bij het hostel aangekomen zag ik al snel dat er voor niemand plek was, het was namelijk afgebrand en de eigenaar stond de asresten bij elkaar te vegen. Hij verontschuldigde zich dat hij helaas geen kamers vrij had, en ondanks dat ik gereserveerd had, ik niks hoefde te betalen. Ik snap best dat je met een afgebrand hostel geen kamers kan aanbieden. Zijn hele inkomstenbron is weg en dan nog zo vriendelijk blijven en zichzelf verontschuldigen. Ik vroeg hoe het kwam en hij vertelde dat iemand zijn sigaret niet goed had uitgemaakt....
Het was bijna Songkran (Thais Nieuwjaar) dus veel hostels waren al volgeboekt. Op hosteljacht met onze backpacks op onze rug in de hitte. Na 40 minuten rondgelopen te hebben en zeiknat van het zweet kwamen we een guesthouse tegen die nog een prive kamer had. We waren wel toe aan wat luxer, zeker in deze toestand.Omdat het deze drie dagen elke dag 42 graden was hebben we het rustig gehouden. In de ochtend ontbijten, tussen de middag relaxen in de kamer met airco en in de avond lekker over de markt struinen en gezellig eten op straat.
Pai, bedankt voor de relaxte sfeer, we gaan weer de 762 bochten terug naar Chiang Mai voor het Songkran waterfestival. Deze rit was verschrikkelijk, de chauffeur moest volgens mij een recordtijd neerzetten want hij nam elke bocht met piepende banden. Twee reispilletjes en 2,5 uur lang concentreren op mijn ademhaling zorgde ervoor dat ik niet alles onder gekotst heb.

Songkran, het waterfestival in Chiang Mai.
Om dit festival perfect te vieren moest je naar Chiang Mai want dat is de plek waar je moet zijn. Zo gezegd zo gedaan! Drie dagen lang een watergevecht met wildvreemde mensen. Het was dan ook niet mogelijk om in deze drie dagen droog te blijven. Iedereen, maar dan ook echt iedereen was op straat te vinden met een waterpistool en emmers vol of ijswater. Wegen stonden vol met trucks met watertanks waarop mensen al rijdend mensen op straat bekogelden met water. Ik heb nog nooit zoiets geks meegemaakt. Drie dagen lang een drukte en een choas, ik weet gewoon niet hoe ik het moet omschrijven. Toeristen, backpackers, gezinnen met kinderen, ladyboys, taxichauffeurs en politieagenten. Iedereen deed mee aan deze gekte en iedereen bleef vriendelijk tegen elkaar. Twee dagen lang deze hectiek was meer dan genoeg en de laatste dag van het festival gingen we met een groep van zeven naar een tempel en naar een waterval. De rit duurde twee uur en de chauffeur liet zijn hele cd collectie van Boney M aan ons horen. Ik kan in mijn oude huis nog precies herinneren waar ik de cd van Boney M kon vinden. Goh, als dit me al aan thuis doet denken dan wordt het echt tijd om naar huis te gaan ;-).
De pagode was schitterend om te zien en zo ook de waterval, die tegelijkertijd ook lekker verfrissend was. Thailand is leuk maar ik ben die 42 graden elke dag nu wel een beetje zat aan het worden. Maar gelukkig staan de eilanden als volgende op het lijstje en hopelijk kunnen we daar een beetje afkoelen.
Chiang Mai was een geweldige stad om zo lang te verblijven. De nightmarket met geweldig eten, de kraampjes waar je heerlijk alle rotzooi kan kopen die je maar kan bedenken en het hostel met super vriendelijk personeel ga ik niet snel vergeten.

Eilandhoppen: Phuket, Kho Phi Phi, Koh Lanta en Krabi.
Mijn laatste weekje Thailand bestond uit eilandhoppen. Samen met Sarah stapte ik in het vliegtuig naar Phuket. Hier verbleven we een nachtje om vervolgens met de boot naar Koh Phi Phi te gaan, het eerste eiland op mijn lijstje. Het oude gedeelte van Phuket was erg mooi, leuk om dit toch even meegepakt te hebben. Klaar voor zee, strand en wat verkoeling. En onder verkoeling bedoel ik niet alleen de zee, want deze was vies warm. In Koh Phi Phi wordt er veel gefeest, moeilijk om daar onder uit te komen, dus wij (Sarah en ik) waren ook van de partij. En de bekende 'buckets' werden genuttigd. Een emmer vol met wodka lime met een rietje. Dronken worden en met een gigantische kater de volgende dag rondlopen was dan ook het hoogtepunt van deze twee dagen. Ik heb als 16 jarige nooit een trip naar Salou of wat dan ook gedaan, dus ik ben blij dat ik nu op mijn 28ste toch wat ervaring heb mogen opdoen ;-).
Koh Lanta was het volgende eiland waar we naartoe gingen. Dit is geen feest eiland maar een eiland om lekker even op strand bij te komen. Nou, daar was ik wel even aan toe, want met een kater een boottocht maken is ook niet echt aan te raden. We kwamen terecht in een guesthouse waar een hele aardige familie ons hielp. Het eiland is best uitgestrekt dus we hadden fietsen gehuurd en daarmee van strandje naar strandje gefietst.
Krabi was de laatste eilandstop, vanaf hier gingen Sarah en ik allebei weer onze eigen weg. Dat is zo leuk aan alleen reizen, het is leuk om gezelschap te hebben maar na twee weken keek ik er ook weer naar uit om mijn eigen plan te trekken. Krabi heeft twee mooie stranden maar het is echt super toeristisch, dus twee dagen was ook meer dan genoeg. En nu ik de stranden in Australië en Fiji heb mogen zien valt dit een beetje in het niets. Maar het was een leuke ervaring om met de trein, bus en vliegtuig door Thailand te reizen en deze gezellige chaos te mogen meemaken.
Mijn laatste nacht in Bangkok had ik heerlijk een hotelkamer voor mijzelf. Een eigen douche, een groot bed en een zachte handdoek! Ja, tijdens het reizen leer je kleine dingen waarderen.

De tijd vliegt echt nu, nog maar twee of drie verhalen en dan ben ik weer heerlijk thuis. Stiekem ben ik tijdens het genieten in Vietnam ook heel erg hard aan het aftellen!